واتراستاپ یکی از مصالح مرتبط با بتن که به این وسیله آب بند بتن نیز می گویند. اگر سر رشته ای در انگلیسی داشته باشید متوجه معنای این کلمه خواهید شد. وسیله ای که آب را قطع می کند. دقیقا آب بندها به همین منظور و برای طولانی کردن مسیر آب در مکان های مشخصی نصب می شوند. از آنجا که بتن بعد از آب دومین ماده پرمصرف در کشور است قطعا ابزارآلات مرتبط با آن نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند.
یک آب بند بتن دارای آج هایی برای افزایش چسبندگی بیشتر است. این آج ها باعث طولانی شدن مسیر آب و کاهش نفوذپذیری آن در بتن می شوند. یکی از ویژگی های آب بند بتن انعطاف پذیری است. معمولا این محصول در قالب نوارهایی با انعطاف بالا تولید می شود. زیرا شکل این وسیله باید بتواند براساس ابعاد سازه، مکان مورد استفاده، تغییرات اندازه حفره ها و … تغییر کند.
با بردن نام آب بند بتن اولین تصویری که در ذهن مهندسان نقش می بندد نوارهایی لاستیکی یا پلاستیکی است. زیرا بیشتر آب بندها از جنس پلیمر پی وی سی هستند.
ویژگی های یک واتراستاپ خوب
از ویژگی های یک واتراستاپ خوب می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- مقاومت کششی
- استحکام
- درصد ازدیاد طول بالا
این سه شاخص باید در حد استاندارد باشند. به علاوه یک آب بند با کیفیت باید در شرایط قلیایی بتن نیز حالت و استحکام خود را حفظ کند. در غیر این صورت رطوبت به راحتی در بتن نفوذ کرده و مشکلاتی در سازه ایجاد می کند.
واتراستاپ در چه قسمت هایی نصب می شود؟
به طور کلی در هر قسمت از سازه که دو بتن جدا کنار هم قرار می گیرند باید از نوارهای آب بندی استفاده نمود. زیرا این مفصل ها بهترین راه نفوذ آب و رطوبت به سازه هستند. آب بندی کردن سازه با استفاده از نوارهای مذکور نقش مهمی در استحکام بخشیدن به آن دارد. از این رو این ابزار در سازه های بتنی بسیار مهم برشمرده می شود.
نحوه نصب و اجرای واتراستاپ ها
- قرار دادن آب بند در مرکز عرضی دیوار
- استفاده از آب بندهایی است که از قبل سوراخ هایی توسط سازنده در آن ها تعبیه شده است.
- استفاده از چسب اتصال یا هویه های مخصوص برای جوش دادن آب بند
- استفاده از گیره های گالوانیزه یا مسی برای قراردهی آب بند ها
- عدم حرکت واتراستاپ به هنگام بتن ریزی
- به هنگام طولانی شدن زمان بتن ریزی باید از واتراستاپ در برابر نور خورشید محافظت شود.
به طور کلی واتراستاپ به دو شکل تخت و حفره دار در بازار موجود می باشد. صحیح ترین روش نصب در هر دو مورد قرار دادن آب بند در مرکز عرضی دیوار است. در یک نصب صحیح و استاندارد نیمی از عرض آب بند در مرحله اول بتن ریزی پنهان می شود. در مرحله دوم بتن ریزی نیز نیمه دیگر آن دفن می شود. سعی کنید از سوراخ کردن آب بند بتن برای اتصال به میلگرد خودداری کنید.
زیرا سوراخ کردن کارایی این وسیله را کاهش داده و مکان مورد نظر به خوبی آب بندی نمی شود. در نتیجه خطر بروز ترک خوردگی و نفوذ مایعات وجود دارد. بهترین راه برای حل این مشکل استفاده از آب بندهایی است که از قبل سوراخ هایی توسط سازنده در آن ها تعبیه شده است. این سوراخ ها در فواصلی معین قرار دارند.
برای جوش کردن آب بند به هیچ وجه از حرارت مستقیم استفاده نکنید. زیرا آن ها نسوز نیستند. بهترین راه استفاده از چسب اتصال یا هویه های مخصوص است. به علاوه برای قرار دادن این نوارها باید از گیره های گالوانیزه یا مسی استفاده کنید.
نصب واتراستاپ باید به گونه ای باشد که هنگام بتن ریزی از جای خود حرکت نکند. برای این منظور معمولا باله های آن را با استفاده از ۴ گیره مهار می کنند. این گیره ها از جنس مفتول فولادی بوده و به میله گردها وصل می شوند.
اگر زمان بتن ریزی طولانی شد باید از واتراستاپ در برابر نور خورشید محافظت شود. زیرا تابش زیاد نور آفتاب می تواند کارایی آن را کاهش دهد. دمای مناسب دستگاه جوش برای نصب آب بند بتن ۱۸۰ درجه سانتی گراد است. اگر دما به ۲۴۰ درجه برسد نوارها ذوب می شوند. نوارها باید کاملا تمیز باشند تا چسبندگی خود را حفظ کنند. بهتر است جوشکاری و نصب آب بند ها در فضای باز انجام شود.
در نهایت اینکه برای نصب یک واتراستاپ حفره دار باید نوار را طوری تنظیم کنید که حفره آن دقیقا در میان درز دو بتن قرار گیرد. وگرنه حفره به کار رفته در آن هیچ گونه اثری نخواهد داشت.
